اندازه گیری یک تکنیک‌ فرهنگی است که فرآیندها و اشیا را به صورت کمی توضیح‌ می دهد. (and link resources link) روش‌های اندازه گیری مختلفی در طول تاریخ در نقاط مختلف جهان بر اساس نیازهای مردم هر منطقه شکل گرفته اند که بعضی از آنها در طول زمان از بین رفته و بسیاری هنوز رایج هستند. در اندازه گیری همیشه دو یا تعداد بیشتری شی یا فرآیند مشابه را با هم مقایسه می کنیم.  هدف مقایسه آن است که بدانیم آیا دو (یا چند) شی (یا فرآیند) با هم در یک یا چند ویژگی مساوی هستند یا خیر. اگر مساوی نیستند کدام بیشتر است. پس برای اندازه گیری باید پاسخ سوالات زیر را بدانیم یا آنها را تعریف کنیم: 

• ویژگی (یا ویژگی هایی) که می خواهیم‌ اندازه بگیریم. مثلا وقتی قد افراد را می خواهیم‌اندازه بگیریم از کجا تا کجا را اندازه می گیریم (آیا مدل مو مهم است؟ آیا لباس فرد مهم است؟)
• واحد اندازه گیری: همان طور که در تعریف گفته شد، اندازه گیری یعنی توضیح کمی  دادن یک فرایند یا شی. به عبارت دیگر وقتی اندازه گیری می کنیم فرآیندی را با عدد و رقم توضیح می دهیم. ولی عدد و رقم نیازمند به واحد هستند و بدون أن بی معنی هستند.مثلا در اندازه گیری قد می گوییم قد من ۱۵۷ سانتیمتر است. سانتیمتر واحد اندازه گیری است و بدون ذکر آن مخاطب گفتگو‌متوجه منظور ما نخواهد شد و نمی تواند از اندازه گیری ما استفاده کند. 
• روش اندازه گیری: در توضیح کیفی یک فرآیند یا شی باید به مخاطب (توجه کنیم که ما همیشه در گفتگو با کسی هستیم، گاهی در مکالمه، گاهی در نوشتن و گاهی در فکر کردن با خود) توضیح دهیم که چگونه اندازه گیری انجام شده است. روش اندازه گیری باید به گونه ای باشد که فرد یا افراد دیگر بتوانند عملکرد اندازه گیری را تکرار کنند و به نتایج نسبتا مشابه برسند.

مورد یا مواردی وجود دارند که به دلایلی نمی توانیم شی،‌اشیا یا فرآیندی را اندازه گیری دقیق کنیم. و یا به دلایلی ( نبودن زمان کافی، کمبود امکانات یا بودجه، غیره) ترجیح می دهیم اندازه گیری دقیق انجام ندهیم. ولی در عین حال نیاز داریم که اندازه شی یا فرآیند مورد نظر را بدانیم. در چنین مواردی به جای اندازه گیری از تخمین استفاده می کنیم. مشابه اندازه گیری، تخمین هم توضیح کمی برای شی یا فرآیند می دهد و تمام ویژگی های اندازه گیری را دارد ولی روش تخمین زدن با اندازه گیری تفاوت دارد.